دروننگری؛ طبق کاربردی که این اصطلاح در فلسفه معاصر ذهن دارد، وسیلهای برای اطلاع یافتن درباره آن دسته از حالات یا فرآیندهای ذهنی خود شخص است که هماکنون در حال رخ دادن هستند یا شاید در گذشتهی بسیار نزدیک رخ دادهاند. دروننگری مفهومی کلیدی در معرفت شناسیست، زیرا غالبا تصور میشود که معرفت دروننگرانه به طور ویژهای مطمئن، و شاید حتی مصون از تردید شکاکانه است. همچنین غالبا تصور میشود که معرفت دروننگرانه بیواسطهتر یا مستقیمتر از معرفت حسی است.
دروننگری برای فلسفه ذهن نیز محوری است؛ هم بهعنوان فرآیندی که بهخودیخود شایسته مطالعه است و هم بهعنوان مرجع داوری و استناد برای سایر ادعاهای مربوط به ذهن.
خصوصیات کلی دروننگری؛ تبیینهای دروننگرانه درمقابل تبیینهای غیردروننگرانه از معرفت به خود؛ نقش دروننگری در روانشناسی علمی و دقت دروننگری عناوین اصلی کتاب هستند.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|